nr: D06
D06. Paweł KORAB Kowalski
ul. Wierzejewskiego 3, 05-510 Konstancin-Jeziorna
www.korabkowalski.pl
+48 502 615 980
art@korabkowalski.pl
PAWEŁ KORAB KOWALSKI, ur. w Warszawie, 1974 r.
Żyje i pracuje na Teneryfie w Hiszpanii oraz w Warszawie.
Absolwent Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, dyplom z wyróżnieniem w 1999 r. (prof. Antoni Kowalski).
Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Autor 12 wystaw indywidualnych i uczestnik wielu zbiorowych w kraju i zagranicą (Niemcy, Holandia, Francja, Japonia)
Wystawa indywidualna “Through time and space”, Galeria -1, Warszawa, Polska
Wystawa indywidualna “Et le Corps apparait...”, Espace Vera, Paryż
Wystawa indywidualna “Embodiment”, Ney Gallery, Warszawa, Polska
Wystawa indywidualna "Above Cloud Level", RH Galerie, Freiburg, Niemcy
Wystawa indywidualna "Unknown Islands", Svenstein Museum, Holandia
Laureat ogólnopolskiego konkursu „Obraz 2000”
Wyróżnienie i wystawa na XV Triennale grafiki w Kanagawie w Japonii
Korab prezentuje różnorodną gamę obrazów, z których każdy posiada swój indywidualny język oraz konceptualną głębię. Jego prace to wizualny dialog między naturą, a światem stworzonym przez człowieka, zamazujący granice pomiędzy organicznymi formami, a geometrycznymi strukturami, które splatają się ze sobą. Ta fuzja odzwierciedla fascynację Koraba wzajemnym powiązaniem rzeczy oraz stanowi przypomnienie o symbiotycznym związku człowieka z naturą. Malarstwo artysty wymaga zaangażowania i interpretacji, choć jednocześnie zachęca do przyjęcia niejednoznaczności. Jego prace nie opierają się na łatwych klasyfikacjach i kwestionują nasze wcześniejsze pojęcia o tym, czym powinna być sztuka. Przypominają, że istota nie tkwi w dostarczaniu odpowiedzi, lecz w stawianiu pytań i podważaniu pojęć.
Artysta prowadzi cichy dialog z dawnymi mistrzami samemu produkując farby. Wykorzystuje do tego naturalne ziemne pigmenty, wypełniacze skalne i kamienne takie jak marmur, kwarc czy dolomit oraz sproszkowane zoksydowane metale. Ten jakże pracochłonny proces przekłada się na energię, która emanuje z obrazów. Autentyczność i siła kolorów, głębia matowości czy organiczność i zróżnicowanie tekstur to wszystko sprawia, że nie widzimy już farby samej w sobie, widzimy świat, świat zmieniający się w czasie i przestrzeni.
...
Sztuka Pawła Korab Kowalskiego nie daje się określić jedną syntetyczną definicją. Jest to malarstwo z każdym kolejnym obrazem zmieniające się w sensach, celach i poszukiwaniach. Raz bywa to światło, kiedy indziej przestrzeń albo rodzaj kompozycji lub barwa, albo też niekiedy wszystko naraz. Mimo ich różnorodności łączą je zawsze w nich obecne dwa nurty cech wspólnych podporządkowane osobowości artysty. Po pierwsze we wszystkich jego pracach dominuje rys niemierzalnego ale intensywnie odczuwalnego porządku zmierzającego do czytelnej geometrii. Drugim spoiwem określającym twórczość Kowalskiego, i równie istotnym jak tendencja porządkowo-geometryczna, jest nierozerwalny związek jego malarstwa z przyrodą czy szerzej z Naturą, czy jeszcze szerzej z kosmosem. Tu oba się przenikają. Są bowiem dwiema ścieżkami rozwoju tej samej twórczości nacechowanej tymi samymi właściwościami tej samej osobowości. Wyjątkowa, zadziwiająca różnorodność tej sztuki i równoczesna jej jedność stanowią szczególną, absorbującą wyobraźnie specyfikę twórczości Pawła Korab Kowalskiego.
Bożena Kowalska - krytyczka, historyczka i teoretyczka sztuki
…
Artyście towarzyszy pragnienie połączenia figuracji i abstrakcji, tego co materialne z tym co duchowe, a zarazem tego co realne z tym co surrealistyczne. Natura jest tu ciągle przywoływana. Nie jest jednak obiektem, czymś zewnętrznym. Przeciwnie jest immanentną cechą, z którą trzeba się skonfrontować. Porządek jej układu modyfikowany jest przez zamysł artysty. Poprzez dynamikę form i kolorów i ich wzajemne oddziaływanie uzyskuje wrażenie przestrzeni. „Wola koloru”, swoiste „chromatyczne rozpasanie” odróżnia jego prace od malarstwa ludów prymitywnych. Kolory są intensywne, na granicy fosforyzacji, doprowadzone do maksymalnej ekspresji stają się instrumentem wyrażenia emocji. Korab stosuje duże interwały barwne. Buduje obrazy na kontrastach walorowych i komplementarnych. W wielu pracach dominują krzykliwe Kleinowskie błękity szczególnie trudne do włączenia w ogólną harmonię barw. Artysta w akcie twórczym staje się szamanem zyskującym transotwórczą moc dzięki energii wyzwolonej w malowidle.
Katarzyna Haber - krytyczka sztuki, kuratorka
…
To wiele więcej niż malowanie obrazu. To wyzwalający gest, który ukazuje pierwotną jedność tego, co materialne z tym, co duchowe, utraconą wspólnotę świata i obrazu. Granica płótna jest granicą przedstawienia, ale w śmiałych podziałach graficznych przekracza narzuconą mu formę. W ten sposób to, co figuratywne łączy się, z tym, co abstrakcyjne w jednym dynamicznym splocie odsyłającym do magicznych rytuałów.
Piotr Seweryn Rosół - literaturoznawca, kurator, podwójny doktor nauk humanistycznych
Paweł KORAB Kowalski
Paweł KORAB Kowalski
Paweł KORAB Kowalski
ul. Wierzejewskiego 3, 05-510 Konstancin-Jeziorna
www.korabkowalski.pl
+48 502 615 980
art@korabkowalski.pl
nr: D06
D06. Paweł KORAB Kowalski
PAWEŁ KORAB KOWALSKI, ur. w Warszawie, 1974 r.
Żyje i pracuje na Teneryfie w Hiszpanii oraz w Warszawie.
Absolwent Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, dyplom z wyróżnieniem w 1999 r. (prof. Antoni Kowalski).
Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Autor 12 wystaw indywidualnych i uczestnik wielu zbiorowych w kraju i zagranicą (Niemcy, Holandia, Francja, Japonia)
Wystawa indywidualna “Through time and space”, Galeria -1, Warszawa, Polska
Wystawa indywidualna “Et le Corps apparait...”, Espace Vera, Paryż
Wystawa indywidualna “Embodiment”, Ney Gallery, Warszawa, Polska
Wystawa indywidualna "Above Cloud Level", RH Galerie, Freiburg, Niemcy
Wystawa indywidualna "Unknown Islands", Svenstein Museum, Holandia
Laureat ogólnopolskiego konkursu „Obraz 2000”
Wyróżnienie i wystawa na XV Triennale grafiki w Kanagawie w Japonii
Korab prezentuje różnorodną gamę obrazów, z których każdy posiada swój indywidualny język oraz konceptualną głębię. Jego prace to wizualny dialog między naturą, a światem stworzonym przez człowieka, zamazujący granice pomiędzy organicznymi formami, a geometrycznymi strukturami, które splatają się ze sobą. Ta fuzja odzwierciedla fascynację Koraba wzajemnym powiązaniem rzeczy oraz stanowi przypomnienie o symbiotycznym związku człowieka z naturą. Malarstwo artysty wymaga zaangażowania i interpretacji, choć jednocześnie zachęca do przyjęcia niejednoznaczności. Jego prace nie opierają się na łatwych klasyfikacjach i kwestionują nasze wcześniejsze pojęcia o tym, czym powinna być sztuka. Przypominają, że istota nie tkwi w dostarczaniu odpowiedzi, lecz w stawianiu pytań i podważaniu pojęć.
Artysta prowadzi cichy dialog z dawnymi mistrzami samemu produkując farby. Wykorzystuje do tego naturalne ziemne pigmenty, wypełniacze skalne i kamienne takie jak marmur, kwarc czy dolomit oraz sproszkowane zoksydowane metale. Ten jakże pracochłonny proces przekłada się na energię, która emanuje z obrazów. Autentyczność i siła kolorów, głębia matowości czy organiczność i zróżnicowanie tekstur to wszystko sprawia, że nie widzimy już farby samej w sobie, widzimy świat, świat zmieniający się w czasie i przestrzeni.
...
Sztuka Pawła Korab Kowalskiego nie daje się określić jedną syntetyczną definicją. Jest to malarstwo z każdym kolejnym obrazem zmieniające się w sensach, celach i poszukiwaniach. Raz bywa to światło, kiedy indziej przestrzeń albo rodzaj kompozycji lub barwa, albo też niekiedy wszystko naraz. Mimo ich różnorodności łączą je zawsze w nich obecne dwa nurty cech wspólnych podporządkowane osobowości artysty. Po pierwsze we wszystkich jego pracach dominuje rys niemierzalnego ale intensywnie odczuwalnego porządku zmierzającego do czytelnej geometrii. Drugim spoiwem określającym twórczość Kowalskiego, i równie istotnym jak tendencja porządkowo-geometryczna, jest nierozerwalny związek jego malarstwa z przyrodą czy szerzej z Naturą, czy jeszcze szerzej z kosmosem. Tu oba się przenikają. Są bowiem dwiema ścieżkami rozwoju tej samej twórczości nacechowanej tymi samymi właściwościami tej samej osobowości. Wyjątkowa, zadziwiająca różnorodność tej sztuki i równoczesna jej jedność stanowią szczególną, absorbującą wyobraźnie specyfikę twórczości Pawła Korab Kowalskiego.
Bożena Kowalska - krytyczka, historyczka i teoretyczka sztuki
…
Artyście towarzyszy pragnienie połączenia figuracji i abstrakcji, tego co materialne z tym co duchowe, a zarazem tego co realne z tym co surrealistyczne. Natura jest tu ciągle przywoływana. Nie jest jednak obiektem, czymś zewnętrznym. Przeciwnie jest immanentną cechą, z którą trzeba się skonfrontować. Porządek jej układu modyfikowany jest przez zamysł artysty. Poprzez dynamikę form i kolorów i ich wzajemne oddziaływanie uzyskuje wrażenie przestrzeni. „Wola koloru”, swoiste „chromatyczne rozpasanie” odróżnia jego prace od malarstwa ludów prymitywnych. Kolory są intensywne, na granicy fosforyzacji, doprowadzone do maksymalnej ekspresji stają się instrumentem wyrażenia emocji. Korab stosuje duże interwały barwne. Buduje obrazy na kontrastach walorowych i komplementarnych. W wielu pracach dominują krzykliwe Kleinowskie błękity szczególnie trudne do włączenia w ogólną harmonię barw. Artysta w akcie twórczym staje się szamanem zyskującym transotwórczą moc dzięki energii wyzwolonej w malowidle.
Katarzyna Haber - krytyczka sztuki, kuratorka
…
To wiele więcej niż malowanie obrazu. To wyzwalający gest, który ukazuje pierwotną jedność tego, co materialne z tym, co duchowe, utraconą wspólnotę świata i obrazu. Granica płótna jest granicą przedstawienia, ale w śmiałych podziałach graficznych przekracza narzuconą mu formę. W ten sposób to, co figuratywne łączy się, z tym, co abstrakcyjne w jednym dynamicznym splocie odsyłającym do magicznych rytuałów.
Piotr Seweryn Rosół - literaturoznawca, kurator, podwójny doktor nauk humanistycznych
Paweł KORAB Kowalski
Charco del viento
Paweł KORAB Kowalski
Charco roque
Paweł KORAB Kowalski
La isla invisible azul